|
مقالات دینی
|
|
در وصف سوره مبارکه فجر(2) به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام شايد خواندن و يا شنيدن اينكه برخي از سوره هاي مبارك قرآن كريم، به ائمه اطهارمان نسبت داده مي شود فكرمان را به خود مشغول نمايد كه چرا بايد چنين باشد؟ آيا اين موضوع جنبه ي علمي دارد و واقعيت است؟ آيا عظمت اين معجزه الهي (نعوذ بالله) انقدر نيست كه چون به طور مثال شنيده ايم: سوره مبارك فجر مختص امام حسين عليه السلام است پس به اين دليل اين سوره مبارك را در تمام نمازهاي روزانه خود مي خوانيم چون ثوابي بس عظيم برده و در بهشت در زمره ياران با وفاي امام حسين عليه السلام قرار بگيريم؟ در اين باره و در كتب علوم قرآني بسيار بحث و تفسير شده است. اما سخن كوتاه كرده و به يكي از آخرين اخبار كه به اين موضوع اشاره نموده است مي پردازيم كه خواندن آن خالي از لطف نمي باشد: "مهسا فاضلي" نويسنده و مدرس علوم قرآنی در دانشگاه اراك در گفت‌و گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه مركزی، در خصوص آياتی كه در قرآن در شأن امام حسين عليه السلام نازل شده گفت: "برخی از آيات قرآن در شأن اهل بيت پيامبر صل الله علیه و آله و سلم نازل شده كه يكی از مصاديق اهل بيت امام حسين عليه السلام است". وی افزود: "از نمونه اين آيات می‌توان از آيه تطهير (سوره مبارك احزاب- آيه33)، آيه هل اتی و آيه مباهله (سوره مبارك آل عمران- آيه 61) نام برد كه در آيه مباهله منظور از "ابناء نا" منحصراً امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام است و طبق اين آيه، امام حسين عليه السلام فرزند پيامبر اكرم صل الله علیه و آله و سلم محسوب می‌شود".
"فاضلی" خاطرنشان كرد: "همچنين بسياری از آيات قرآن مربوط به امام حسين عليه السلام است و يا بر امام حسين عليه السلام تطبيق داده شده است و يا بر اساس روايات، تأويل آن آيات منحصر در امام حسين عليه السلام و يا ديگر امامان شيعه است". اين محقّق قرآنی ادامه داد: " آيات پايانی سوره مباركه فجر از اين نمونه است؛ چنانكه اين سوره، به نام سوره امام حسين عليه السلام شهرت دارد و در روايات نيز خواندن اين سوره در نماز توصيه شده است. امام حسين عليه السلام بهترين مصداق نفس مطمئنه است كه در اين سوره بدان اشاره شده است".
وی در خصوص علت نامگذاری سوره مباركه فجر به نام امام حسين عليه السلام گفت: آيت اله طالقانی مفسّر قرآن كريم در تفسير "پرتويی از قرآن" علت نامگذاری سوره مبارك فجر را به نام سوره امام حسين عليه السلام چنين ذكر كرده است: "گويا ائمه معصوم از اين جهت اين سوره را سوره امام حسين عليه السلام ناميده‌اند كه قيام و شهادت آن حضرت در آن تاريكی طغيان، مانند طلوع نور فجر، از نو منشأ حيات و حركت گرديد. خون پاك او و يارانش به زمين ريخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان "إرجعی" و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت تا هميشه از دل‌های پاك بجوشد و آنها را به هم پيوسته دارد و راه حيات با عزت، باز و پايه‌های ظلم و طغيان، متزلزل گردد و طاغيان را دچار خشم و نفرين كند". اين مدرّس قرآن پژوه تصريح كرد: "امام حسين عليه السلام نه تنها آگاه ترين فرد زمان خود به قرآن و آموزه‌های بلند آن بود و انس و علاقه وافری به تلاوت قرآن و دعا داشت، بلكه در عمل، پيرو احكام و دستورات كتاب خدا بود و در راه دفاع از ارزش‌های قرآن و اجرای احكام كتاب خدا و سنّت پيامبر، جهاد و مبارزه كرد و حركت امام در واقعه عاشورا گام به گام بر اساس آيات قرآن و سنّت رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بود".
مرجع : خبرگزاری ایکنا چهارشنبه - سوم بهمن 1386 نوشته شده در 8 بهمن 1386 |