در وصف سوره مبارکه فجر(1)

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام
آيات بسياري در قرآن كريم وجود دارند كه اهل بيت عليه السلام آنها را به امام حسين عليه السلام تفسير و تأويل كرده اند. در اين ميان "سوره ي مبارك فجر" كه "هشتاد و نهمين" سوره ي مبارك قرآن كريم و مشتمل بر "سي آيه" مي باشد به امام حسين عليه السلام اختصاص دارد.  

در روايتي از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمودند: 

سوره ي فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانيد، چون سوره امام حسين عليه السلام است. هر كس اين سوره را بخواند، در قيامت با حسين بن علي عليه السلام محشور و در درجه ي او از بهشت خواهد بود".

منابع:

1. كتاب "وسائل الشيعه"
2. كتاب "بحار الانوار"

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيِمْ

به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْفَجْرِ(1) وَلَيَالٍ عَشْرٍ(2) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ(3)

سوگند به سپيده دم(1) و به شبهاى ده گانه(2) و به زوج و فرد(3)

 وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ(4) هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ(5)

و به شب هنگامي كه ميگذرد(4) آيا در آنچه گفته شد سوگندى براى خردمند هست؟(5)

 أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ(6)

آيا ندانسته اى كه پروردگارت با قوم عاد چه كرد؟

 إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ(7)

و با آن شهر اِرم كه داراى كاخ هاى با عظمت و ساختمان هاى بلند بود؟

الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ(8)

همان كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟

وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ(9)

و با قوم ثمود آنان كه در آن وادى[براى ساختن بناهاى استوار و محكم[ تخته سنگ ها را مي بريدند؟

 وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ(10)

و با فرعون نيرومند كه داراى ميخ هاى شكنجه بود؟

 الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ(11)

همانان كه در شهرها طغيان و سركشى كردند؟

فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ(12)

و فساد فراوان در آنها به بار آوردند

 فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ(13)

پس پروردگارت تازيانه عذاب هاى گوناگون را بر آنان فرو ريخت

 إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ(14)

بى ترديد پروردگارت در كمين گاه است 

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ(15)

اما انسان هنگامي كه پروردگارش او را بيازمايد و گرامي داردش و نعمتش بخشد مي گويد: پروردگارم مرا گرامي داشت

 وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ(16)

و اما چون او را بيازمايد، پس روزى اش را بر او تنگ گيرد گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد 

كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ(17)

اين چنين نيست كه مي  پنداريد بلكه [دور شدن شما از رحمت خدا براى اين است كه] يتيم را گرامي نمي داريد

 وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ(18)

و يكديگر را بر طعام دادن به مستمند تشويق نمي  كنيد

 وَ تَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا(19)

و ميراث خود را [با ميراث ديگران بى توجه به حلال وحرام بودنش] يكجا و كامل مي خوريد

 وَ تُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا(20)

و ثروت را بسيار دوست داريد 

 كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا(21)

اين چنين نيست كه مي پنداريد هنگامي كه زمين را به شدت درهم كوبند

 وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22)

و [فرمان] پروردگارت برسد و فرشتگان صف اندر صف حاضر شوند

 وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى (23)

در آن روز دوزخ را بياورند در آن روز انسان متذكّر شود و كجا اين تذكر براى او سودمند افتد؟