زیارت حضرت علی اکبر علیه السلام

 

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

حضرت علي اكبر عليه السلام فرزند دلاور و شجاع امام حسين عليه السلام و ليلا خاتون، همسر مهربان امام حسين عليه السلام است.

ايشان بسيار رشيد، دلير، زيبا و شبيه ترين كس نسبت به جدّ بزرگوارشان رسول خدا صل الله عليه و آله و سلم بودند.

 

نقل است كه اصحاب و ياران امام حسين عليه السلام مي گفتند:

علي اكبر رويش روى رسول صل الله عليه و آله و سلم ، خويش خوي رسول صل الله عليه و آله و سلم ، گفت و گويش گفت و گوى رسول خدا صل الله عليه و آله و سلم بود و هر كسى كه آرزوى ديدار رسول خدا صل الله عليه و آله و سلم را داشت بر چهره ي پاك ِ پسر ليلا مى نگريست.

 

روايت است كه حضرت علي اکبر عليه السلام در كربلا حدود 25 سال داشت و برخي راويان، سن ايشان را 20 سال يا 18 سال هم گفته اند.

او اولين شهيد عاشورا از "بنى هاشم" بود.

شجاعت و دلاورى حضرت على اكبر عليه السلام و رزم آورى و بصيرت دينى و سياسى او، در سفر كربلا به ويژه در روز عاشورا بر هيچكس پوشيده نيست.

در روز عاشورا، پس از شهادت ياران امام عليه السلام، اولين كسى كه اجازه ميدان طلبيد تا جان را فداى دين كند علي اكبر عليه السلام بود. به ميدان رفتن اميد ِ امام حسين عليه السلام، بر اهل بيت و بر امام بسيار سخت بود.

گفته شده وقتى علي اكبر عليه السلام در كربلا  به ميدان مى ‏رفت، امام حسين عليه السلام در سخنانى سوزناك به آستان الهى، آن قوم را كه دعوت كردند ولى ناجوانمردانه تيغ به رويشان كشيدند، نفرين كرد.

 

در روز عاشورا، على اكبر عليه السلام چندين بار به ميدان رفت. پيكار سخت، او را تشنه‏  مي ساخت. به خيمه مي آمد و بى آنكه آبى بتواند بنوشد، با همان تشنگى و جراحت آنقدر به ميدان رفت و جنگيد تا به درجه رفيع شهادت رسيد.

قاتل او "مرة بن منقذ عبدى" - كه لعنت خدا بر او باد -  بود.

پيكر حضرت على اكبر عليه السلام با شمشيرهاى دشمن قطعه قطعه شد و وقتى امام حسين عليه السلام بر بالين او رسيد كه به شهادت رسيده بود.

حضرت على اكبر عليه السلام، نزديكترين شهيدى است كه در كنار امام حسين عليه السلام دفن شده است. مدفن او در پايين پاى اباعبد الله الحسين عليه السلام قرار دارد و به اين خاطر ضريح امام، شش گوشه دارد.

 

شيخ بزرگوار ابن قولويه در كتاب كامل الزياره به سند صحيح از ابو حمزه ثمالي نقل كرده است كه امام صادق عليه السلام چگونگي زيارت امام حسين عليه السلام و حضرت علي اكبر عليه السلام را به او آموخت و گفته است:

پس هرگاه به نزديك مزار امام حسين عليه السلام رسيديد به جانب علي بن الحسين عليه السلام كه نزد پاي امام حسين عليه السلام است رو كرده و بگوييد:

السَّلام عَليكَ يا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَكاتُُهُ وَ ابنُخَليفَةِ رَسُولِ اللهِ و ابن بِنتَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمَةُاللهِ وَ بَرَكاتُهُ

مُضاعَفَةً كُلَّما طَلَعَتِ الشَّمسُ أَو غَرَبَت السَّلامُ عَليكَ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَكاتُهُ

 بِأَبي أَنتَ وَ أُمّي مِن مَذبُوح وَ مَقتُولٍ مِن غَيرِ جُرمٍ بِأَبي وَ أُمّي دَمُكَ المُرتَقي بِهِ إلي حَبيبِ اللهِ

بِأَبي أَنتَ وَ أُمّي مِن مُقَدَّمٍ بَينَ يدَي أَبيكَ يحتَسِبُكَ

وَ يبكي عَلَيكَ مُحترقاً عَليكَ قَلبُهُ يرفَعُ دَمَكَ ألي عِنانِ السَّماءِ لا يرجَعُ مِنهُ قَطرَةٌ

وَ لا تَسكُنُ عَليكَ مَن أَبيكَ زَفرَةٌ حينَ وَ دَّعَكَ لِلفِراقِ فَمَكانُكُما عِندَاللهِ مَعَ آبائِكََ الماضينَ

وَ مَعَ أُمَّهاتِكَ في الجِنانِ مُنَعَّمينَ أَبرَأُ إلي اللهِ مِمَُن قَتَلَكَ وَ ذَبَحَكَ

اي فرزند رسول خدا و اي فرزند جانشين رسول خدا و اي فرزند دختر رسول خدا، سلام بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد

 هر دم كه خورشيد طلوع و غروب كند. سلام بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد

پدر و مادرم فداي تو اي سربريده و اي كشته بي گناه ، پدر و مادرم فداي خون تو كه به سوي حبيب خدا(پيامبر) اوج گرفت

 پدر و مادرم فداي تو كه پدرت تو را (مانند هديه اي گرانبها) با دستان خود (براي خدا) تقديم كرد

 در حاليكه بر تو مي گريست و دل مي سوزاند و خون تو را به سوي آسمان مي پاشيد و قطره اي از آن باز نمي گشت

و پدرت از گريه آرام نگرفت هنگامي كه تو را وداع مي گفت. پس جايگاه شما نزد خدا، با پدران

و مادرانتان،در بهشت و برخوردار از نعمتهاي بهشتي است. از آنكه تو را كشت و تو را سر بريد، به سوي خدا دوري مي جويم

 

سپس دست خود را بر مزار ايشان قرار داده و بگوييد:

سَلامُ اللهِ وَ سَلامُ مَلائِكَتِهِ المُقَرَّبينَ وَ أنبِيائِهِ المُرسَلينَ وَعِبادِهِ الصالِحينَ عَليكَ يا مَولاي وَ ابنَ مَولاي وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَركاتُهُ

صَلي اللهُ عَليكَ وَ عَلي عِترَتَكَ وَ أَهل بَيتِكَ وَ آبائِكَ وَ أَبنائِكَ وَ أُمَّتهاتِكَ الأَخيارِ الأَبرارِ الَّذينَ أَذهَبَ اللهُ عَنهُمُ الرِّجسَ

وَ طَهَّرَهُم تَطهيراً

السَّلامُ عَليكَ يا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابنَ أَميرِالمُؤمِنينَ وَ ابنَ الحُسينِ ابنِ عَلِي وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَكاتُهُ

سلام خدا و رحمت و بركات او و سلام فرشتگان مقرّب و پيامبران و بندگان شايسته خدا بر تو اي مولا و فرزند مولاي من

 درود خدا بر تو  بر عترت و خاندان و پدران و فرزندان و مادران تو كه شايسته و نيك بودند و خداوند هر گونه پليدي را از آنان دور ساخت

 و آنان را پاكيزه و طاهر گردانيد

سلام بر تو اي فرزند رسول خدا  و اي فرزند اميرالمؤمنين  و اي فرزند حسين بن علي و رحمت و بركات خدا بر تو

 

لَعَنَ اللهُ قاتِلَكَ وَ لَعنَ الله ُمَنِ استَخَفَّ بِحَقِّكُم وَ قَتََلَكُم وَ لَعَنَ مَن بَقِي مِنهُم

وَ مَن مَضي نَفسي فِداؤُكُم وَ لِمَضجَعِكُم صَلَّي اللهُ عَليكُم وَ سَلَّمَ تَسليماً كَثيراً

خداوند لعنت كند كسي كه با تو جنگيد و كسي كه حق شما را ناديده گرفت و شما را كشت

و تمام رفتگان و زندگان آنان را خدا لعنت كند جانم به فداي شما و مرقد شما درود و سلام فراوان خدا بر شما باد

 

سپس گونه خود را بر قبر بگذاريد و سه بار بگوييد:

صَلَّي اللهُ عَليكَ يا أَبا الحَسَنِ، بِأَبي أَنتَ وَ أُمي

 أَتيتُكَ زائِراً وافِداً عائِذاً مِمّا جَنَيتُ عَلي نَفسي

وَ احتَطَبتُ عَلي ظَهري أَسأَل اللهَ

وَ وَليي أَن يجعَلَ حَظّي مِن زِيارَتِكَ عِتقَ رَقبَتي مِنَ النّارِ

درود خدا بر تو اي ابالحسن ، پدر و مادرم به فدايت

 به سوي تو آمدم و تو را زيارت مي كنم و از جنايت هايي كه بر نفس خود روا داشته ام

و گناهاني كه بر دوش خود حمل كرده ام به تو پناه مي آورم. از خداوند

كه ولي تو و ولي من است مي خواهم تا بهره مرا از زيارتت نجات از آتش دوزخ قرار دهد

 

 نوشته شده در 3 شهريور 1386

  « صفحه قبل                                                   صفحه اصلی                                                 صفحه بعد »