چگونگي به شهادت رسيدن حضرت علي علیه السلام

به نام خداوند بخشنده مهربان

"عبدالرحمن بن ملجم" - لعنت الله علیه - در سحرگاه 19 ماه مبارك رمضان سال 40 هجری، هنگامی که اميرالمؤمنين حضرت علی علیه السلام در محراب عشق مشغول راز و نیاز با محبوب خود بود، با ضربت شمشير زهرآگين فرق سر مبارک امام علي علیه السلام  را می شکافد.

علي بن ابي طالب علیه السلام  در لحظه ای که ضربت بر فرق مبارکش وارد شد با حالتی که حاکی از به زمين گذاشتن بار سنگینی از دوش بود فریاد برآورد:

فزت برب الکعبه

به خدای کعبه که رستگار شدم

همه حاضران دستپاچه شدند.

داد و فریاد از هر طرف به گوش شنيده مي شد. فرياد ِ "یا علی را کشتند" شروع شد."ابن ملجم" که لعنت خدا بر او باد، فصد فرار داشت.

از مسجد خارج شد. ولي ديري نپاييد كه به وسیله ی مردم دستگیر شد. از آن سو برای اميرالمؤمنين علیه السلام  به تجویز طبیب، شیر بردند.

امام علي علیه السلام  در آن حال فرمود:"برای ابن ملجم هم از همین شیر ببرید و به او کاری نداشته باشید. اگر زنده ماندم خود می دانم و اگر نه، با همان ضربه او را قصاص کنید".

حضرت علي علیه السلام  در عصر روز 21 ماه مبارك رمضان سال 40 هجری بر اثر عمق زخم و زهری که وارد بدن مطهرش (به وسیله شمشیر زهرآگین) شده بود در حالی که با خدای خویش در راز و نیاز و در حال نماز بود، به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

فرازي كوتاه بر وصایای مولاي متقيان حضرت علی علیه السلام:

» از خدا بترسید و پیروان دنیا نگردید، هر چه در قرآن است عمل کنید، قبل از آنکه دیگران بر شما  سبقت بگیرند.

»» خدا را در قرآن و در نماز که ستون دین است، بنگرید.

»»» خدا را در روزهای ماه مبارك رمضان شاهد بگیرید؛ همانا که روزه، سپر آتش است.

لینک مرتبط: وصيت نامه اميرالمؤمنين علي علیه السلام

نوشته شده در 11مهر 1386