|
مقالات دینی
|
|
امشب؛ آخرين شب قدر امسال به نام خداوند بخشنده مهربان
چه زود گذشت. بيست و دو روز از ماه پر خير و بركت رمضان را عرض مي كنم. هر سال كه به دهه ي سوّم اين ماه عزيز كه نزديك مي شويم دلم مي گيرد. فرا رسيدن ماه مبارك رمضان، مثل ديدار عزيزي مي ماند كه وقت آمدنش بسيار خوشحال و شادمان مي شويم و چون به وقت رفتن نزديك مي شود بوي دلتنگي در فضا مي پيچد. امشب، آخرين شبِ قدر ماه مبارك رمضان سال 1428 هجري قمري است. چه خوب است كه قدر اين لحظات پر فضيلت را بدانيم و از ياد هم غافل نباشيم؛ التماس دعا. اِلـهى اِنْ كانَ قَدْ دَنا اَجَلى وَ لَمْ يُقَرِّبْنى مِنْكَ خدايا اگر مرگم نزديك شده ولى كردارم مرا به تو نزديك نكرده
عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الاِْعْتِرافَ اِلَيْكَ بِذَنْبى وَسآئِلَ عِلَلىمـن اعـتراف به گناهم را وسيله عذر خويش به درگاهت قرار دهم
اِلـهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ بِالْعَفْوِ وَ اِنْ عَذَّبْتَ فَمَنْ اَعْدَلُ مِنْكَ فِى الْحُكْمِ خدايا اگر درگذرى كيست كه سزاوارتر از تو بـه گـذشـت بـاشـد و اگـر عـذاب كـنـى پـس كـيـسـت كـه در حـكـم عادل تر از تو باشدارْحَمْ فىِ هذِهِ الدُّنْيا غُرْبَتى وَ عِنْدَ الْمَوْتِ كُرْبَتى وَ فِى الْقَبْرِ وَحْدَتى رحم كن در اين دنيا به غربتم و هنگام مرگ به غمزدگي ام و در قبر به تنهايي اموَ فِى اللَّحْدِ وَحْشَتى وَ اِذا نُشِرْتُ لِلْحِسابِ بَيْنَ يَدَيْكَ ذُلَّ مَوْقِفى و در لحد به وحشت و بى كسي ام و هنگامى كه در برابرت به پاى حسابم آورند به خوارى جـايگاهم رحم كنوَاغْفِرْ لى ما خَفِىَ عَلَى الاَّْدَمِيّينَ مِنْ عَمَلى وَ اَدِمْ لى ما بِهِ و بيامرز براى من آنچه از كردارم كه بر مردم پوشيده مانده و ادامه بده برايم آنچه را كه بدان مراسَتَرْتَنى وَارْحَمْنى صَريعاً عَلَى الْفِراشِ تُقَلِّبُنى اَيْدى اَحِبَّتى پوشاندى و در آن حال كه در بستر مرگ افتاده و دست هاى ياران مرا به اين سو و آن سو كنند بـر مـن رحـم كـنوَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ مَمْدوُداً عَلَى الْمُغْتَسَلِ يُقَلِّبُنى صالِحُ جيرَتى وَ تَحَنَّنْ عَلَىَّ مَحْموُلاً و در آن حال كه روى سنگ غسّالخانه دراز كشيده ام و همسايگان شايسته ام به اينطرف و آنطرف مى گردانند بـر مـن تـفـضّـل كـنقَدْ تَناوَلَ الاَْقْرِبآءُ اَطْرافَ جَِنازَتى وَجُدْ عَلَىَّ مَنْقوُلاً هـنـگـامـى كـه خويشان اطراف جنازه ام را بر دوش گرفته اند با من مهربانى فرما
قَدْ نَزَلْتُ بِكَ وَحيداً فى حُفْرَتى وَارْحَمْ فى ذلِكَ الْبَيْتِ الْجَديدِ غُرْبَتى و هنگامى كه تك و تنها در ميان گودال قبر بر تو وارد شوم بر من بخشش كن و به غربت من در آن خانه تازه و نو رحم كنحَتّى لا اَسْتَاْنِسَ بِغَيْرِكَ به طورى كه به جز تو انس نگيرم |
