به نام خداوند بخشنده مهربان

اخلاص در دعا به خاطر تفاوت درك و شناخت افراد مراتبي دارد :

۱. بعضي در اين مقام هستند كه انگيزه را از دعا خواندن از مقاصد مادّي و دنيوي پاك كنند و با توجه به ثواب و عِقاب اعمال و به قصد رسيدن به حور و غلامان و قصرهاي آخرت و ترس از عذاب دوزخ دعا مي‌خوانند و به همين علّت در كتابهاي دعا جستجو مي‌كنند و هر دعايي كه ثواب اخروي بيشتري داشت انتخاب مي‌كنند.

۲. برخي پا را فراتر نهاده و بدون طمع ِرفتن به بهشت و يا ترس از آتش جهنم، بلكه فقط جهت برقراري ارتباط با معبود و انس با حضرتش دعا مي‌خوانند كه اين گروه از احرار و آزادگانند:

قُلْ اِنَّ صَلاتيِ وَ نُسُكيِ وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتيِ للهَ رَبَّ الْعَالمَيينَ

بگو اي پيامبر همانا نماز و طاعات و كليه اعمال من و زندگي و مرگ من همه براي خداست كه پروردگار جهانيان است.

                                                                                                سوره مباركه زمر؛ آيه 2