به نام خداوند بخشنده مهربان

شعبان ماه بسيار شريفي است، و به پیامبر اکرم حضرت محمّد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم  منتسب مي‌باشد، و آن حضرت همه ی اين ماه را روزه مي‌گرفت، و روزه ی آن را به ماه مبارک رمضان متّصل مي‌نمود،‌ و مي‌فرمودند:

 "شعبان ماه من است، هر كه يك روز از اين ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مي‌شود"

از امام صادق علیه السلام نیز روايت شده است:

چون ماه شعبان مي‌رسيد حضرت زين‌العابدين علیه السلام اصحاب خود را جمع مي‌كردند و مي‌فرمودند:

اي اصحاب من! مي‌دانيد اين چه ماهي است؟ اين ماه شعبان است، و حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم

مي‌فرمودند شعبان ماه من است، پس در اين ماه براي جلب محبّت پيغمبر خود صلوات الله علیه، و براي تقرّب به سوي پروردگار خويش،‌

روزه بداريد،‌ به خدايي كه جان علي‌بن الحسين علیه السلام به دست قدرت اوست سوگند ياد مي‌كنم از پدرم حسين‌بن علي علیه السلام

شنيدم كه فرمود: از اميرالمؤمنين علیه السلام شنيدم: هر كه شعبان را براي جلب محبّت پيامبر، و تقرّب جستن به سوي خداوند روزه بدارد

 خداوند او را دوست بدارد، و در روز قيامت به كرامتش نزديك نمايد، و بهشت را بر او واجب گرداند.

شيخ از صفوان جمّال روايت كرده است كه امام صادق علیه السلام به من فرمود: كساني را كه پيرامون و اطراف تو هستند به روزه ی ماه شعبان

 وادار كن!

گفتم: فدايت شوم! مگر در فضيلت آن چيزي مي‌بيني؟

فرمود: آري! رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم هرگاه هلال ماه شعبان را مي‌ديد، به منادي دستور مي‌داد تا در مدينه ندا كنند: اي اهل مدينه!

من از جانب رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم‌ به سوي شما ارسال شده‌ام.

آن حضرت مي‌فرمايد: آگاه باشيد! به درستي كه شعبان ماه من است، خدا رحمت كند كسي را كه مرا در ماه من ياري كند (يعني روزه بدارد آن را).‌

سپس امام صادق علیه السلام چنين گفت: اميرالمؤمنين علیه السلام مي‌فرمود:

از هنگامي كه شنيدم منادي رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم در ماه شعبان ندا داد، روزه ی شعبان از من فوت نشد،

و تا زماني كه زنده هستم به خواست خداوند از من فوت نخواهد شد.

پس مي‌فرمود:

روزه ی دو ماه شعبان و رمضان مايه ی توبه و آمرزش خداست.

اسماعيل‌بن عبدالخالق روايت كرده است:

نزد امام صادق علیه السلام بودم، ذكر روزه ی شعبان به ميان آمد، حضرت فرمود:

در فضيلت روزه ی شعبان چنين و چنان است،تا جايي كه انسان مرتكب قتل حرام مي‌شود، پس چنانچه شعبان را روزه بدارد،

اين روزه به او سود مي‌رساند،‌ و به خواست خداوند آمرزيده مي‌شود!

بعضي از اعمال مشترك اين ماه:

1.  هر روز هفتاد مرتبه بگويد: أًستَغفِرُاللهَ وَ أَسأَلُهُ التَّوبَهَ

 2. هر روز هفتاد مرتبه بخواند: أَستَغفِرُاللهَ الَّذي لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحمنُ‌ الرَّحيمُ الحَيُّ القَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيه 

توجه: در بعضي روايات الحيُّ القَيُّومُ پيش از الرَّحمنُ الرَّحيمُ  است، و عمل به هر دو خوب است و از روايات استفاده مي‌شود كه بهترين دعاها و ذكرها در اين ماه استغفار است، و هر كه در هر روز اين ماه هفتاد مرتبه استغفار كند، مانند اين است كه در ماه‌هاي ديگر هفتاد هزار مرتبه استغفار نمايد.

توجه: روایت است که اين ذكر، پاداش بسياري دارد، از جمله اينكه در نامه ی عملش عبادت هزار ساله بنويسند.

5. در هر پنجشنبه ی اين ماه، دو ركعت نماز بجا آورد. در هر ركعت پس از سوره ی مبارکه حمد  صد مرتبه  سوره مبارکه اخلاص خوانده و بعد از سلام نماز، صد مرتبه صلوات بفرستد، تا حق‌تعالي هر حاجتي كه در امر دين و دنيا دارد روا كند، و نيز روزه ی هر پنجشنبه اين ماه فضيلت بسيار دارد.

توجه: روايت شده است كه در هر پنجشنبه ی ماه شعبان آسمانها را زينت مي‌كنند، پس ملائكه عرض مي‌كنند:

 خداوندا! روزه‌داران اين روز را بيامرز، و دعاي آنان را اجابت فرما.

در خبر نبوي است:

هر كه روز دوشنبه و پنجشنبه ی شعبان را روزه بدارد، حق‌تعالي بيست حاجت از حوايج دنيا، و بيست حاجت از حوايج آخرت او را برآورد.

6. در اين ماه بسيار صلوات فرستد.