اللّهُمّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشّهُورِ وَ تَخَيّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدّهُورِ وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلّ أَوْقَاتِ السّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النّورِ وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصّيَامِ وَ رَغّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ثُمّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ مُتَعَرّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ تَسَبّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ وَ أَنْتَ الْمَلِي‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ ثُمّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ وَ انْقِطَاعِ مُدّتِهِ وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ فَنَحْنُ مُوَدّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا وَ غَمّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنّا وَ لَزِمَنَا لَهُ الذّمَامُ الْمَحْفُوظُ وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيّةُ وَ الْحَقّ الْمَقْضِيّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ.

خدايا و تو ماه رمضان را از جمله آن وظائف ممتاز و فرائض مخصوص قرار داده‏ اى همان ماه رمضان كه آن را از همه ماهها اختصاص بخشيده ‏اى و از همه زمانها و روزگارها برگزيده ‏اى، و بر همه اوقات سال برترى داده‏ اى به سبب قرآن و نورى كه در آن فرو فرستاده ‏اى و به سبب آنكه ايمان را در آن ماه مضاعف ساخته ‏اى و روزه را در آن ماه واجب كرده ‏اى و بپا خاستن براى عبادت را در آن ترغيب فرموده‏ اى و شب قدر را در آن تجليل نموده ‏اى آن شب قدر را كه خود از هزار ماه بهتر است ما را به سبب آن بر ساير امّت ها تفضيل داده ‏اى و به فضيلت آن بجاى اهل ملّت ها برگزيده ‏اى از اين رو روزش را - به فرمان تو - روزه داشتيم و شبش را – به يارى تو - به عبادت برخاستيم در حالى كه به وسيله صيام و قيامش خود را در معرض آن رحمتى كه ما را بر آن عرضه كرده ‏اى در آورديم و آن را وسيله ثواب تو قرار داديم و تو به عطاى خواسته ‏ها قادرى و به آنچه از فضل و احسانت مسئلت شود بخشنده‏ اى و به هر كس كه آهنگ قُرب تو كند نزديكى و اين ماه در ميان ما ستوده زيست و با ما پسنديده مصاحبت كرد و بهترين سودهاى جهانيان را بهره ما ساخت و آنگاه به هنگام پايان يافتن وقت و سرآمدن مدّت و كامل شدن شماره‏ اش از ما جدا شد پس ما آن را مانند كسى وداع مى ‏كنيم كه فراقش بر ما دشوار آمده و روى بر تافتنش ما را به وحشت افكنده و او را بر ذمه ما پيمانى نگاه داشتنى و حرمتى رعايت كردنى و حق گزاردنى لازم شده از اين رو همگى مى ‏گوئيم:

السّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللّهِ الْأَكْبَرَ وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ.

سلام بر تو اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا.

السّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيّامِ وَ السّاعَاتِ.

سلام بر تو اى گرامى ‏ترين مصاحب از ميان اوقات و اى بهترين ماه در ايام و ساعات.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْ‏آمَالُ وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.

سلام بر تو اى ماهى كه بر آمدن كام ها در آن آسان و اعمال نيك در آن منتشر و فراوان است.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.

سلام بر تو اى همنشينى كه چون پديد آيد احترامش بزرگ و چون ناپديد شود فقدانش دردناك است و اى مايه اميدى كه فراقش رنج افزا است.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضّ‏.

سلام بر تو اى همدمى كه چون رو آورد مايه انس شد و شادى انگيخت و چون سپرى شد وحشت افزود و متألم ساخت.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ قَلّتْ فِيهِ الذّنُوبُ.

سلام بر تو اى همسايه ‏اى كه دلها در جوار آن رقّت گرفت و گناهان در آن كم شد.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشّيْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏.

سلام بر تو اى يارى دهنده ‏اى كه ما را در مبارزه ی شيطان يارى داد و اى رفيقى كه راه هاى احسان را هموار ساخت.

السّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِيكَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ‏.

سلام بر تو چه بسيارند آزاد شدگان خدا در دوران تو و چه نيكبخت است به سبب تو كسى كه احترامت را منظور داشته است.

السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذّنُوبِ وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ‏.

سلام بر تو كه چه زداينده بودى گناهان را و چه پوشنده بودى انواع عيب ها را.

السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ.‏

سلام بر تو چه طولانى بودى بر گناهكاران و چه با هيبت بودى در دل هاى مؤمنان.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَيّامُ.

سلام بر تو اى ماهى كه روزها با تو سر همسرى ندارند.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ‏.

سلام بر تو كه از هر جهت موجب سلامتى.

السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ وَ لَا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ.

سلام بر تو كه همنشينيت مكروه و معاشرتت نكوهيده نيست.

السّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِيئَات‏.

سلام بر تو همچنان كه با ارمغان بركات بر ما وارد شدى و آلودگى گناهان را از ما فرو شستى.

السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً.

سلام بر تو كه وداع با تو از روى خستگى و ترك روزه ‏ات از سر ملالت نيست.

السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.

سلام بر تو كه پيش از آمدن در آرزوى تو بوديم و پيش از رفتن از انديشه فراقت محزونيم.

السّلَامُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنّا وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا.

سلام بر تو چه بسا بدي ها كه به يمن تو از جانب ما گشته و چه خوبي ها كه به بركت تو بر ما روان شده.

السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.

سلام بر تو و بر شب قدرى كه از هزار ماه بهتر است.

السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ وَ أَشَدّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ.

سلام بر تو ديروز چه سخت به تو دل بسته بوديم و فردا چه بسيار به تو مشتاق خواهيم بود.

السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الّذِي حُرِمْنَاهُ وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ.

سلام بر تو و بر فضيلتت كه از آن محروم شديم و بركات گذشته ‏ات كه از ما ربوده شد.

اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِي شَرّفْتَنَا بِهِ وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ أَنْتَ وَلِيّ مَا آثَرْتَنَا

 بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ وَ قَدْ تَوَلّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ وَ أَدّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا مِنْ كَثِيرٍ.

خدايا ما اهل اين ماهيم كه ما را به آن تشريف بخشيدى و ما را براى حق ‏شناسى آن توفيق دادى در آن زمان كه بدبختان قيمت وقتش را نشناختند

 و به علت بدبختى خود از فضل آن محروم ماندند و تویى سرپرست ما در شناختن فضيلتش كه ما را براى آن برگزيدى و وظائفش كه ما را به آن رهبرى كردى و ما با اعتراف به تقصير به توفيق تو صيام و قيامش را عهده‏ دار شديم و اندكى از بسيار را بجا آورديم .

اللّهُمّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ وَ لَكَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصّرْنَا فِيهِ مِنْ

حَقّكَ وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَيْنَ أَيْدِينَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ فَإِذَا بَلّغْتَنَاهُ فَأَعِنّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ وَ أَدّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا

يَسْتَحِقّهُ مِنَ الطّاعَةِ وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا يَكُونُ دَرَكاً لِحَقّكَ فِي الشّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدّهْرِ.

خدايا پس از سر اعتراف به بد كردارى و به آيين اقرار بر سهل انگارى حمد تو مى ‏گوئيم و پشتيمانى قطعى دل ها و عذر صادقانه زبان هامان را به تو اختصاص مى ‏دهيم پس ما را بر تقصيرى كه به ما اصابت كرده اجرى عطا كن كه به نيروى آن خيرى را كه دلخواه ما است دريابيم و اندوخته ‏هائى را

كه مورد علاقه شديد ما است به عوض بستانيم و عذر ما را در تقصير از پرداخت حق خود بپذير و آينده عمر ما را به ماه رمضان ديگر برسان و چون ما

را به ماه رساندى بر انجام عبادتى كه زيبنده تو باشد يارى ده و بر قيام به طاعتى كه لايق موجب تدارك حق تو در آن دو ماه كه از ماه هاى

زمان است به دست ما جارى كن.

اللّهُمّ وَ مَا أَلْمَمْنَا بِهِ فِي شَهْرِنَا هَذَا مِنْ لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ أَوْ وَاقَعْنَا فِيهِ مِنْ ذَنْبٍ وَ اكْتَسَبْنَا فِيهِ مِنْ خَطِيئَةٍ عَلَى تَعَمّدٍ مِنّا أَوْ عَلَى نِسْيَانٍ ظَلَمْنَا فِيهِ أَنْفُسَنَا أَوِ انْتَهَكْنَا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَيْرِنَا فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ وَ اعْفُ عَنّا بِعَفْوِكَ وَ لَا تَنْصِبْنَا فِيهِ لِأَعْيُنِ الشّامِتِينَ وَ لَا تَبْسُطْ

عَلَيْنَا فِيهِ أَلْسُنَ الطّاعِنِينَ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِمَا يَكُونُ حِطّةً وَ كَفّارَةً لِمَا أَنْكَرْتَ مِنّا فِيهِ بِرَأْفَتِكَ الّتِي لَا تَنْفَدُ وَ فَضْلِكَ الّذِي لَا يَنْقُصُ.

خدايا هر معصيت صغيره يا كبيره ‏اى كه در اين ماه پيرامون آن گشته ‏ايم يا گناهى كه به آن آلوده شده‏ ايم يا خطائى كه مرتكب گشته ‏ايم از روى عمد

 يا فراموشى به ستم كردن بر خود يا به هتك حرمت ديگرى پس بر محمّد و آلش رحمت فرست و ما را از آن در پرده ستارى خود بپوشان و به عفوت

 از ما در گذر و ما را در آن ماه نصب العين شماتت كنندگان مساز و زبان طعنه زنندگان را بر ما مگشاى و ما را به مهربانى بى ‏پايان و فضل كاستى ناپذيرت به كارى بگمار كه سبب فرو نهادن و پوشاندن آن چيز شود كه در آن ماه بر ما نمى ‏پسندى.

اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ مُصِيبَتَنَا بِشَهْرِنَا وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَيْرِ يَوْمٍ مَرّ عَلَيْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ

وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِيَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ.

خدايا، بر محمّد و آلش رحمت فرست و مصيبت رفتن ماه ما را جبران كن و روز عيد و روزه گشودنمان را بر ما مبارك ساز و آن را از بهترين

روزهائى قرار ده كه بر ما گذشته است جالب ترين روزها براى عفو و پاك كننده‏ ترين روزها براى گناه و گناهان پنهان و آشكار ما را بيامرز.

اللّهُمّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشّهْرِ مِنْ خَطَايَانَا وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَيّئَاتِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ

وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِيهِ وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ.

خدايا با بيرون رفتن اين ماه ما را از گناهانمان بيرون آور و همراه خارج شدنش ما را از بدي هامان خارج ساز و ما را از خوشبخت ‏ترين

اهل اين ماه به وسيله اين ماه و از پرنصيب‏ ترين ايشان در اين ماه و از بهره ‏مندترين ايشان در اين ماه قرار ده.

اللّهُمّ وَ مَنْ رَعَى هَذَا الشّهْرَ حَقّ رِعَايَتِهِ وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقّ حِفْظِهَا وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقّ قِيَامِهَا وَ اتّقَى ذُنُوبَهُ حَقّ تُقَاتِهَا أَوْ تَقَرّبَ إِلَيْكَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاكَ لَهُ وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَكَ عَلَيْهِ فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِكَ وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِكَ فَإِنّ فَضْلَكَ لَا يَغِيضُ وَ إِنّ خَزَائِنَكَ لَا تَنْقُصُ

 بَلْ تَفِيضُ وَ إِنّ مَعَادِنَ إِحْسَانِكَ لَا تَفْنَى وَ إِنّ عَطَاءَكَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنّا.

خدايا هر كس كه اين ماه را چنانكه شايسته ی رعايت است رعايت كرده و حرمتش را چنانكه شرط نگهدارى است نگاه داشته و به حدودش چنانكه شايسته قيام است بپاخاسته و از گناهان خود چنانكه حق پرهيزكارى است پرهيز كرده يا بوسيله تقرّبى به تو نزديكى جسته كه تو را از خود راضى

 و رحمتت را به او معطوف ساخته پس مانند آنچه به او بخشيده ‏اى از توانگرى خود به ما ببخش و چندين برابر آن را از فضل خود به ما عطا كن

 زيرا كه فضل تو كاستى نمى ‏گيرد و خزانه‏ هايت نقصان نمى ‏پذيرد بلكه افزون مى ‏شود و كانهاى احسان تو فانى نمى ‏شود و

همانا كه بخشش گوارا بخشش تو است.

اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ مَنْ صَامَهُ أَوْ تَعَبّدَ لَكَ فِيهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

خدايا بر محمّد و آلش رحمت فرست و مانند ثواب هاى آن كس را براى ما بنويس كه تا روز رستاخيز در آن ماه روزه داشته،

يا در عبادت تو كوشيده است.

اللّهُمّ إِنّا نَتُوبُ إِلَيْكَ فِي يَوْمِ فِطْرِنَا الّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ عِيداً وَ سُرُوراً وَ لِأَهْلِ مِلّتِكَ مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً مِنْ كُلّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ أَوْ سُوءٍ

 أَسْلَفْنَاهُ أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ تَوْبَةَ مَنْ‏ لَا يَنْطَوِي عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ وَ لَا يَعُودُ بَعْدَهَا فِي خَطِيئَةٍ تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشّكّ وَ

 الِارْتِيَابِ فَتَقَبّلْهَا مِنّا وَ ارْضَ عَنّا وَ ثَبّتْنَا عَلَيْهَا.

خدايا در اين روز كه آن را براى مؤمنان عيد و شادى و براى اهل ملّت خود روز اجتماع و تعاون قرار دادى پيش تو توبه مى ‏كنيم از هر گناهى كه

 مرتكب شده ‏ايم يا هر كار بدى كه از پيش فرستاده‏ ايم يا انديشه بدى كه در دل داشته ‏ايم توبه ی كسى كه خيال بازگشت به گناه در دل ندارد

 و پس از توبه به خطا باز نمى ‏گردد توبه خالصى كه از شك و ريب پيراسته باشد پس آن را از ما بپذير و از ما خشنود شو و ما را بر آن ثابت بدار.

اللّهُمّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِيدِ وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتّى نَجِدَ لَذّةَ مَا نَدْعُوكَ بِهِ وَ كَأْبَةَ مَا نَسْتَجِيرُكَ مِنْهُ وَ اجْعَلْنَا عِنْدَكَ

 مِنَ التّوّابِينَ الّذِينَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبّتَكَ وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِكَ، يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ.

خدايا ترس از عذاب وعيد و شوق به ثواب موعود را روزى ما ساز تا لذّت آنچه را كه از تو مسألت مى ‏كنيم و شدّت اندوه آنچه را كه از آن به تو پناه مى ‏بريم دريابيم و ما را نزد خود از توبه كنندگانى قرار ده كه محبّتت را بر ايشان لازم ساخته‏ اى و بازگشتشان را به طاعت خود پذيرفته ‏اى

 اى عادل ترين عادلان.

اللّهُمّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

خدايا از پدران و مادران و اهل دين ما همگى چه آن كه از ايشان از دنيا رفته و چه آن كه تا قيامت به آنان خواهد پيوست درگذر.

اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ نَبِيّنَا وَ آلِهِ كَمَا صَلّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرّبِينَ وَ صَلّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ

 صَلّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصّالِحِينَ وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ يَا رَبّ الْعَالَمِينَ صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا وَ يَنَالُنَا نَفْعُهَا وَ يُسْتَجَابُ لَهَا

 دُعَاؤُنَا إِنّكَ أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ وَ أَكْفَى مَنْ تُوُكّلَ عَلَيْهِ وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَنْتَ عَلَى كُلّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

خدايا بر محمّد پيغمبر ما و آل او رحمت فرست همچنانكه بر فرشتگان مقرّب خود رحمت فرستادى و بر او و آلش رحمت فرست همچنانكه بر پيغمبران مرسلت رحمت فرستادى و بر او و آلش رحمت فرست همچنانكه بر بندگان صالحت رحمت فرستادى و بهتر از آن اى پروردگار جهانيان چنان رحمتى كه بركتش به ما برسد و نفعش به ما عايد شود و به موجب آن دعايمان مستجاب گردد زيرا كه تو كريم تر كسى هستى كه بر او توكّل كنند

و بخشنده ‏تر كسى هستى كه از فضلش مسئلت نمايند و تو بر هر چيز قدرت بى ‏نهايت دارى.