بِسْمِ اللّهِ الرًّحْمَن ِالرَّحيِمْ

اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى‏ حُسْنِ قَضآئِكِ، وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى مِنْ بَلآئِكَ،

فَلاتَجْعَلْ حَظّى مِنْ رَحْمَتِكَ ما عَجَّلْتَ لى مِنْ عافِيَتِكَ،

فَاَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِما اَحْبَبْتُ،

وَ سَعِدَ غَيْرى بِما كَرِهْتُ. وَ اِنْ يَكُنْ ما ظَلِلْتُ فيهِ،

 اَوْ بِتُّ فيهِ مِنْ هذِهِ الْعافِيَةِ بَيْنَ يَدَىْ بَلآءٍ لايَنْقَطِعُ،

وَ وِزْرٍ لايَرْتَفِعُ، فَقَدِّمْ لى ما اَخَّرْتَ، وَ اَخِّرْ عَنّى ما قَدَّمْتَ، فَغَيْرُ كَثيرٍ ما عاقِبَتُهُ الْفَنآءُ،

وَ غَيْرُ قَليلٍ ما عاقِبَتُهُ الْبَقآءُ، وَ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ.

 

 به نام خداوند بخشنده مهربان

 بارخدايا، تو را سپاس بر خوبى سرنوشتى كه مقدّر فرموده ‏اى، و بر بلايى كه از من گرداندى،

پس نصيبم را از رحمتت در اين عافيت دنيايى كه به من ارزانى داشتى منحصر مكن،

 كه به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم،

و ديگرى به ‏خاطر آنچه ناپسند من است خوشبخت گردد، و اگر آن عافيت كه روز را در آن به ‏شب رسانده

 يا شب را در آن به روز آورده ‏ام مقدمه بلايى هميشگى، و وبالى دائم باشد پس آنچه را برايم به تأخير انداخته‏ اى پيش انداز

 و آنچه را كه پيش انداخته ‏اى به تأخير افكن، زيرا چيزى كه پايانش نيستى است بسيار نيست

 و آنچه عاقبتش هميشگى و جاودانى است اندك نباشد، و بر محمّد و آلش درود فرست  

 

    نوشته شده در 1 بهمن 1385

  « صفحه قبل                                                صفحه اصلی                                               صفحه بعد »