به نام خداوند بخشنده مهربان

بارخدايا، تو را سپاس بر نعمت تندرستى بدن كه همواره و پيوسته از آن برخوردار بودم، و سپاس تو را بر آن بيمارى كه در جسمم پديد آورده ‏اى،اى خداى من نمى ‏دانم كه كدام يك از اين دو حال براى شكر به درگاهت سزاوارتر است، و كدام يك از اين دو وقت حمد تو را شايسته ‏تر ؟ آيا زمان سلامت كه روزي هاى پاكيزه ‏ات را بر من گوارا ساخته ‏اى،و به سبب آن براى به دست آوردن رضايت و نعمت هايت به من نشاط بخشيده ‏اى،و به سبب آن تندرستى به من نيرو داده تا به طاعتت توفيق يابم، يا به هنگام بيمارى كه مرابه آن پاك مى ‏سازى، و نعمت‏هائى كه به من تحفه داده ‏اى، تا گناهانى راكه از آن گرانبار شده‏ ام تخفيف دهى، و مرا از سيّئاتى كه در آن فرو رفته ‏ام پاك نمايى، و آگاهيم دهى كه پليدى گناه را به توبه از دل بشويم، و با يادآورى نعمت قديم، گناه بزرگم را از پرونده ‏ام محو نمايم، و در خلال اين بيمارى از جمله تحفه ‏ها كه به من عنايت مى ‏كنى اين است كه فرشتگان به حساب من اعمال پاكيزه ‏اى نوشته ‏اند كه فكر آن به خاطرى نگذشته، و بر زبانى نرفته، و هيچيك از اعضاء در انجامش رنجى نبرده، بلكه اين همه از باب تفضّل و احسان تو بر من نوشته شده. بارخدايا بر محمّد و آلش درود فرست، و آنچه را برايم پسنديده ‏اى در نظرم محبوب ساز، و تحمل آنچه را بر من وارد نموده ‏اى ‏آسان ساز، و مرا از آلودگى اعمال گذشته پاك كن، و شرّ اعمال گذشته ‏ام را از من بزداى، و از لذّت عافيت كاميابم فرما، و گوارايى تندرستى را به من بچشان، و لطفى كن كه از بستر اين مرض به سوى عفو و بخشايش تو راه خلاص يابم، و از اين زمينگيرى به گذشت تو انتقال يافته، و از اين اندوه و گرفتارى به راحت تو خلاص يابم، و از اين دشوارى به فرج و گشايش تو سلامت يابم، كه همانا تو بى‏ استحقاق ما احسان روا مى دارى، و نعمت بى ‏دريغ نثار مى ‏كنى، و بخشنده ‏اى كريمى كه عطايت را پاياني نيست، و داراي جلال و اكرامي .