بِسْمِ اللّهِ الرًّحْمَن ِالرَّحيِمْ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ، وَ اَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرينَ، وَاخْصُصْهُمْ بِاَفْضَلِ صَلَواتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكاتِكَ وَ سَلامِكَ  وَاخْصُصِ

خداوندا بر محمّد بنده و فرستاده ‏ات و بر خاندان پاكش درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركات و سلام خود مخصوص گردان

 

اللَّهُمَّ والِدَىَّ بِالْكَرامَةِ لَدَيْكَ وَالصَّلوةِ مِنْكَ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

الهى و پدر و مادر مرا به كرامت نزد خود و درود از سوى خود اختصاص ده، اى مهربانترين مهربانان

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَلْهِمْنى عِلْمَ مايَجِبُ لَهُما عَلَىَّ اِلْهاماً، وَاجْمَعْ لى عِلْمَ ذلِكَ كُلِّهِ تَماماً، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنى بِما تُلْهِمُنى مِنْهُ،

وَ وَفِّقْنى لِلنُّفُوذِ فيما تُبَصِّرُنى مِنْ عِلْمِهِ، حَتىَّ لايَفُوتَنِى اسْتِعْمالُ شَىْ‏ءٍ عَلَّمْتَنيهِ، وَلاتَثْقُلَ اَرْكانى‏عَنِ‏الْحُفُو فِ‏فيما اَلْهَمْتَنيهِ

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست، و دانش آنچه از حقوق ايشان كه بر من لازم است به من الهام كن، و دانش تمام آن واجبات را بدون كم و زياد

 برايم فراهم نما، آنگاه مرا به آنچه در اين زمينه به من الهام كرده ‏اى به كار گير، و توفيقم ده تا نسبت به آنچه به من بصيرت مى ‏دهى اقدام كنم،

 تا به كار بستن چيزى از آنچه به من تعليم داده ‏اى از دستم نرود، و اركان بدنم از خدمتى كه مرا به آن ملهم فرموده ‏اى احساس گرانى ننمايد

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ والِهِ كَما شَرَّفْتَنابِهِ، وَ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ كَما اَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست همان‏طور كه ما را به وجودش سرافراز فرمودى، و بر محمّد و آلش درود فرست همان ‏سان كه

به سبب آن حضرت حقى از ما بر عهده مردم واجب نمودى

 

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى اَهابُهُما هَيْبَةَ السُّلْطانِ الْعَسُوفِ، وَ اَبَرُّهُما بِرَّ الْاُمِّ الرَّؤُوفِ، وَاجْعَلْ طاعَتى لِوالِدَىَّ وَ بِرّى بِهِما اَقَرَّ لِعَيْنى مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنانِ، وَاَثْلَجَ لِصَدْرى مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْئانِ حَتّى‏ اُوثِرَ عَلى‏ هَواىَ هَواهُما، وَاُقَدِّمَ عَلى‏ رِضاىَ رِضاهُما، وَاَسْتَكْثِرَ بِرَّهُما بى وَ اِنْ قَلَّ، وَاَسْتَقِلَّ بِرّى بِهِما اِنْ‏كَثُرَ

خداوندا چنان كن كه از هيبت پدر و مادرم چون از هيبت سلطان خودكامه بيمناك باشم، و به هر دو چون مادرى مهربان نيكى نمايم، و اطاعت از آنان

و نيكى به هر دوى آنان را در نظرم از لذّت خواب در چشم خواب ‏آلوده شيرين ‏تر، و براى سوز سينه ‏ام از شربت گوارا در ذائقه تشنه خنك ‏تر گردان، تا خواسته ايشان را بر خواسته خود ترجيح دهم، و خرسندى آن دو را بر خرسندى خود مقدّم دارم، و خوبى ايشان را در حق خود هرچند اندك باشد زياد بينم، و نيكويى خود را درباره ايشان گرچه بسيار باشد كم شمارم

 

وَ اَللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُما صَوْتى، وَ اَطِبْ لَهُما كَلامى، وَ اَلِنْ لَهُما عَريكَتى، وَاَعْطِفْ عَلَيْهِما قَلْبى، وَصَيِّرْنى بِهِما رَفيقاً، وَ عَلَيْهِما شَفيقاً

و خداوندا، صدايم را در محضر آنان ملايم ‏كن، و گفتارم را بر آنان دلنشين فرما، و خويم را نسبت به آنان نرمى عنايت كن،

و قلبم را بر هر دو مهربان ساز، و مرا نسبت به هر دو خوش رفتار و دلسوز قرار ده

 

اَللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُما تَرْبِيَتى ، وَ اَثِبْهُما عَلى‏ تَكْرِمَتى، وَاحْفَظْ لَهُما ما حَفِظاهُ مِنّى فى صِغَرى

خداوندا هر دو را به پاس تربيت من جزاى نيكو ده ، و در مقابل آنكه مرا گرامى داشتند جزاى خير عطا فرما،

و هرچه را در كودكى نسبت به من منظور داشته ‏اند در حق ايشان منظور كن

 

اَللَّهُمَّ وَ ما مَسَّهُما مِنّى مِنْ اَذًى، اَوْخَلَصَ اِلَيْهِما عَنّى مِنْ مَكْرُوهٍ، اَوْضاعَ قِبَلى لَهُما مِنْ حَقٍّ، فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِما،

وَ عُلُوّاً فى دَرَجاتِهِما، وَ زِيادَةً فى حَسَناتِهِما،

يا مُبَدِّلَ السَّيِّئاتِ بِاَضْعافِها مِنَ الْحَسَناتِ

خداوندا اگر از جانب من آزارى به آنان رسيده، يا از من كار ناخوشايندى ديده ‏اند، يا حقى از آنان به وسيله من از بين رفته،

همه را موجب پاك شدن آنان از گناهانشان و مايه رفعت مقامشان و افزونى حسناتشان قرار ده،

اى كه بديها را به چندين برابر به خوبى تبديل مى ‏نمايى

 

اَللَّهُمَّ وَ ما تَعَدَّيا عَلَىَّ فيهِ مِنْ قَوْلٍ، اَوْ اَسْرَفا عَلَىَّ فيهِ مِنْ فِعْلٍ، اَوْضَيَّعاهُ لى مِنْ حَقٍّ، اَوْ قَصَّرا بی‏عَنْهُ مِنْ‏واجِبٍ، فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُما، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِما، وَ رَغِبْتُ اِلَيْكَ فى وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُما، فَاِنّى لااَتَّهِمُهُما عَلى‏ نَفْسى، وَلااَسْتَبْطِئُهُما فى بِرّى، وَ لااَكْرَهُ ما تَوَلَّياهُ مِنْ اَمْرى يا رَبِّ، فَهُما اَوْجَبُ حَقّاً عَلَىَّ، وَ اَقْدَمُ اِحْساناً اِلَىَّ، وَاَعْظَمُ مِنَّةً لَدَىَّ مِنْ اَنْ اُقآصَّهُما بِعَدْلٍ، اَوْ اُجازِيَهُما عَلى‏ مِثْلٍ، اَيْنَ اِذاً -يااِلهى- طُولُ شُغْلِهِما بِتَرْبِيَتى؟ وَاَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِما فى حِراسَتى؟ وَ اَيْنَ اِقْتارُهُما عَلى‏اَنْفُسِهِما لِلتَّوْسِعَةِ عَلَىَّ؟! هَيْهاتَ ما يَسْتَوْ فِيانِ مِنّى حَقَّهُما، وَلااُدْرِكُ ما يَجِبُ عَلَىَّ لَهُما، وَ لا اَنَا بِقاضٍ وَظيفَةَ خِدْمَتِهِما، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِنّى يا خَيْرَ مَنِ اسْتُعينَ بِهِ، وَ وَفِّقْنى يا اَهْدى‏ مَنْ رُغِبَ اِلَيْهِ، وَ لاتَجْعَلْنى فى‏اَهْلِ الْعُقُوقِ لِلْابآءِ وَالْاُمَّهاتِ يَوْمَ تُجْزى‏ كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ هُمْ لايُظْلَمُونَ

الهى اگر در گفتار با من از اندازه بيرون رفته ‏اند، يا در عملى نسبت به من زياده ‏روى نموده ‏اند، يا حقي از من ضايع كرده ‏اند، يا از وظيفه پدر و مادرى در حق من كوتاهى نموده ‏اند، حق خود را به آنان بخشيدم، و آن را برايشان نثار كردم، و از تو مى ‏خواهم كه وزر و وبال آن را از دوش آنان بردارى، زيرا كه من نسبت به ‏خود آنان را در كوتاهى حق متهم نمى ‏كنم، و آنان را در مهربانى در حق خودم سهل ‏انگار نمى ‏دانم، و از آنچه درباره ‏ام انجام داده ‏اند ناراضى نيستم اى پروردگار من، زيرا رعايت حق آنان بر من واجب ‏تر، و احسانشان نسبت به من ديرينه ‏تر، و منّتشان بر من بيشتر از آن است كه از آنان از روى عدل تقاص بكشم، يا نسبت به ايشان معامله به مثل كنم، الهى اگر چنين كنم پس روزگار مديدى كه در تربيت من سپرى كرده ‏اند، و رنج‏ هاى زيادى كه در نگاهدارى من تحمّل نموده ‏اند، و آن همه كه بر خود تنگ گرفتند تا زندگى مرا گشايشى باشد چه مى ‏شود؟ بدون شك بعيد است كه بتوانند حق خود را از من دريافت دارند، و من نمى ‏توانم حقوقى را كه بر عهده ‏ام دارند تدارك نمايم، و وظيفه خدمت آنان را بجاى آورم،

 پس بر محمّد و آلش درود فرست، و اى بهترين كسى كه از تو يارى جويند مرا يارى ده، و اى ‏راهنماينده ‏تر كسى‏ كه ‏به ‏او روى آورده‏ مى ‏شود مرا توفيق ده، و در آن روز كه همه‏ بدون ‏آنكه بر آنان ستم رود جزا مى ‏بينند مرا در زمره آنان كه عاق پدر و مادرند قرار مده

 

 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ، وَاخْصُصْ اَبَوَىَّ بِاَفْضَلِ ما خَصَصْتَ بِهِ ابآءَ عِبادِكَ الْمُؤْمِنينَ وَ اُمَّهاتِهِمْ ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

خداوندا بر محمّد و آل او و نسل او درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن مخصوص گرداندى

 مخصوص گردان، اى مهربانترين مهربانان

 

 اَللَّهُمَّ لاتُنْسِنى ذِكْرَهُما فى اَدْبارِ صَلَواتى، وَفى اِناً مِنْ انآءِ لَيْلى، وَفى كُلِّ ساعَةٍ مِنْ ساعاتِ نَهارى

خداوندا ياد آنان را در پس نمازهايم، و در هيچ وقتى از اوقات شبم، و ساعتى از ساعات روزم از صفحه قلبم مزداى

 

 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاغْفِرْ لى بِدُعآئى لَهُما، وَاغْفِرْ لَهُما بِبِرِّهِما بى مَغْفِرَةً حَتْماً، وَارْضَ عَنْهُما بِشَفاعَتى لَهُما رِضىً عَزْماً،

وَ بَلِّغْهُما بِالْكَرامَةِ مَواطِنَ السَّلامَة

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا به بركات دعايى كه براى آنان دارم بيامرز، و آن دو را به ‏سبب خوبي هايى كه در حق من داشته‏ اند

 مشمول غفران حتمى قرار ده، و از آنان به شفاعت من از آنان به ‏طور مسلّم خوشنود شو، و آنان را با كرامت به سر منزل سلامت برسان

 

 اَللَّهُمَّ وَ اِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُما فَشَفِّعْهُما فِىَّ، وَاِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لى فَشَفِّعْنى فيهِما، حَتّى نَجْتَمِعَ بِرَاْفَتِكَ فى دارِكَرامَتِكَ، وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ،اِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ، وَالْمَنِّ الْقَديمِ، وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ

خداوندا اگر پدر و مادرم را پيش از من آمرزيده ‏اى پس ايشان را شفيع من قرار ده، و اگر مرا پيش از آنان مورد آمرزش قرار داده ‏اى پس مرا شفيع ايشان كن، تا در پرتو مهربانيت در سراى كرامت، و جايگاه مغفرت و رحمتت گرد آئيم، زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و نعمت قديمى، و تو مهربانترين مهربانانى 

 

    نوشته شده در 1 بهمن 1385

  « صفحه قبل                                                    صفحه اصلی                                                  صفحه بعد »