بِسْمِ اللّهِ الرًّحْمَن ِالرَّحيِمْ

اَللَّهُمَّ يا مَنْ لايَصِفُهُ نَعْتُ الْواصِفينَ، وَ يا مَنْ لا يُجاوِزُهُ رَجآءُالرّاجينَ، وَيا مَنْ لا يَضيعُ لَدَيْهِ اَجْرُالْمُحْسِنينَ، وَ يا مَنْ هُوَ مُنْتَهى‏ خَوْفِ الْعابِدينَ، وَ يا مَنْ هُوَ غايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقينَ، هذا مَقامُ مَنْ ‏تَداوَلَتْهُ اَيْدِى ‏الذُّنُوبِ، وَقادَتْهُ اَزِمَّةُ الْخطايا، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطانُ، فَقَصَّرَ عَمّا اَمَرْتَ بِهِ تَفْريطاً، وَ تَعاطى‏ ما نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْريراً، كَالْجاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ، اَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ اِحْسانِكَ اِلَيْهِ، حَتّى‏ اِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُالْهُدى‏، وَ تَقَشَّعَتْ ‏عَنْهُ سَحآئِبُ‏الْعَمى‏، اَحْصى‏ ماظَلَمَ بِهِ نَفْسَهُ، وَ فَكَّرَفيما خالَفَ بِهِ رَبَّهُ، فَرَاى‏ كَبيرَ عِصْيانِهِ كَبيراً، وَ جَليلَ مُخالَفَتِهِ جَليلاً، فَاَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلاً لَكَ، مُسْتَحْيِياً مِنْكَ، وَ وَجَّهَ رَغْبَتَهُ اِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ، فَاَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقيناً، وَ قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ اِخْلاصاً، قَدْ خَلا طَمَعُهُ مِنْ كُلِّ مَطْمُوعٍ فيهِ غَيْرِكَ، وَ اَفْرَخَ رَوْعُهُ مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِواكَ، فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً، وَغَمَّضَ بَصَرَهُ اِلَى الْاَرْضِ مُتَخَشِّعاً، وَ طَأْطَأَ رَاْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلاً، وَ اَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً، وَعَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ ما اَنْتَ اَحْصى‏ لَها خُشُوعاً، وَ اسْتَغاثَ بِكَ مِنْ عَظيمِ ما وَقَعَ بِهِ فى عِلْمِكَ، وَ قَبيحِ ما فَضَحَهُ فى حُكْمِكَ : مِنْ ذُنُوبٍ اَدْبَرَتْ لَذّاتُها فَذَهَبَتْ، وَ اَقامَتْ تَبِعاتُها فَلَزِمَتْ، لايُنْكِرُ - يااِلهى - عَدْلَكَ اِنْ عاقَبْتَهُ، وَلايَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ اِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَريمُ الَّذى لايَتَعاظَمُهُ غُفْرانُ الذَّنْبِ الْعَظيمِ. اَللَّهُمَّ فَهااَنَاذا قَدْجِئْتُكَ مُطيعاً لِأَمْرِكَ فيما اَمَرْتَ بِهِ مِنْ‏الدُّعآءِ، مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فيما وَعَدْتَ بِهِ مِنَ الْاِجابَةِ، اِذْ تَقُولُ: «اُدْعُونى اَسْتَجِبْ لَكُمْ». اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الٍهٍ, وَ القَني بٍمَعرَتٍکَ کَما لَقيتکَ باٍقراري, وَ ارفَعني عَن مَصارِعِ‏الذُّنُوبِ كَما وَضَعْتُ لَكَ‏نَفْسى، وَاسْتُرْنى بِسِتْرِكَ كَما تَاَنَّيْتَنى عَنِ الْاِنْتِقامِ مِنّى. اَللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فى طاعَتِكَ نِيَّتى، وَ اَحْكِمْ فى عِبادَتِكَ بَصيرَتى، وَ وَفِّقْنى مِنَ الْاَعْمالِ لِما تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطايا عَنّى، وَ تَوَفَّنى عَلى‏ مِلَّتِكَ وَ مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ-عَلَيهِ‏السَّلامُ- اِذا تَوَفَّيْتَنى. اَللَّهُمَّ اِنّى اَتُوبُ ‏اِلَيْكَ فى مَقامى هذا مِنْ كَبآئِرِ ذُنُوبى وَ صَغآئِرِها، وَ بَواطِنِ سَيِّئاتى وَ ظَواهِرِها، وَ سَوالِفِ زَلاّتى وَ حَوادِثِها، تَوْبَةَ مَنْ لايُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ، وَلايُضْمِرُ اَنْ يَعُودَ - فى خَطيئَةٍ، وَ قَدْ قُلْتَ يا اِلهى فى مُحْكَمِ كِتابِكَ اَنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِكَ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتى كَما وَعَدْتَ، وَاعْفُ عَنْ سَيِّئاتى كَما ضَمِنْتَ، وَ اَوْجِبْ لى مَحَبَّتَكَ كَما شَرَطْتَ، وَلَكَ - يا رَبِّ - شَرْطى اَلاَّ اَعُودَ فى مَكْرُوهِكَ، وَ ضَمانى اَنْ لا اَرْجِعَ فى مَذْمُومِكَ، وَ عَهْدى اَنْ اَهْجُرَ جَميعَ مَعاصيكَ. اَللَّهُمَّ اِنَّكَ اَعْلَمُ بِما عَمِلْتُ، فَاغْفِرْ لى ما عَلِمْتَ، وَ اصْرِفْنى بِقُدْرَتِكَ اِلى‏ ما اَحْبَبْتَ. اَللَّهُمَّ وَ عَلَىَّ تَبِعاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ، وَ تَبِعاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ، وَ كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتى لاتَنامُ، وَ عِلْمِكَ الَّذى لايَنْسى‏، فَعَوِّضْ مِنْها اَهْلَها، وَ احْطُطْ عَنّى وِزْرَها، وَ خَفِّفْ عَنّى ثِقْلَها، وَ اعْصِمْنى مِنْ اَنْ اُقارِفَ مِثْلَها. اَللَّهُمَّ وَ اِنَّهُ لا وَفآءَ لى بِالتَّوْبَةِ اِلاّ بِعِصْمَتِكَ، وَ لاَاسْتِمْساكَ بى عَنِ الْخَطايا اِلاَّ عَنْ قُوَّتِكَ، فَقَوِّنى بِقُوَّةٍ كافِيَةٍ، وَ تَوَلَّنى بِعِصْمَةٍ مانِعَةٍ. اَللَّهُمَّ اَيُّما عَبْدٍ تابَ اِلَيْكَ وَ هُوَ فى عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ، وَ عآئِدٌ فى ذَنْبِهِ وَ خَطيئَتِهِ، فَاِنّى اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَكُونَ كَذلِكَ، فَاجْعَلْ تَوْبَتى هذِهِ تَوْبَةً لا اَحْتاجُ بَعْدَها اِلى‏ تَوْبَةٍ، تَوْبَةً مُوجِبَةً لِمَحْوِ ما سَلَفَ، وَالسَّلامَةِ فيما بَقِىَ. اَللَّهُمَّ اِنّى اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ مِنْ جَهْلى، وَ اَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلى، فَاضْمُمْنى اِلى‏ كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلاً، وَ اسْتُرْنى بِسِتْرِ عافِيَتِكَ تَفَضُّلاً. اَللَّهُمَّ وَ اِنّى اَتُوبُ اِلَيْكَ مِنْ كُلِّ ما خالَفَ اِرادَتَكَ، اَوْ زالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ،مِنْ‏خَطَراتِ‏قَلْبى،وَلَحَظاتِ عَيْنى، وَ حِكاياتِ لِسانى، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِها كُلُّ جارِحَةٍ عَلى‏ حِيالِها مِنْ تَبِعاتِكَ، وَ تَاْمَنُ مِمّا يَخافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ اَليمِ سَطَواتِكَ. اَللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتى بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ وَجيبَ قَلْبى مِنْ خَشْيَتِكَ، وَ اضْطِرابَ اَرْكانى مِنْ هَيْبَتِكَ، فَقَدْ اَقامَتْنى –يارَبِّ- ذُنُوبى مَقامَ‏الْخِزْىِ بِفِنآئِكَ، فَاِنْ سَكَتُّ لَمْ‏يَنْطِقْ عَنّى اَحَدٌ، وَ اِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِاَهْلِ الشَّفاعَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ - عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ شَفِّعْ فى خَطاياىَ كَرَمَكَ، وَعُدْ عَلى‏ سَيِّئاتى بِعَفْوِكَ، وَ لاتَجْزِنى جَزآئى مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَابْسُطْ عَلَىَّ طَوْلَكَ، وَ جَلِّلْنى بِسِتْرِكَ، وَافْعَلْ بى فِعْلَ عَزيزٍ تَضَرَّعَ اِلَيْهِ عَبْدٌ ذَليلٌ فَرَحِمَهُ، اَوْ غَنِىٍّ تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقيرٌ فَنَعَشَهُ.اَللَّهُمَّ لا خَفيرَ لى مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنى عِزُّكَ، وَ لا شَفِيعَ لى اِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لى فَضْلُكَ، وَ قَدْ اَوْجَلَتْنى خَطاياىَ فَلْيُؤْمِنّى عَفْوُكَ، فَما كُلُّ ما نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنّى بِسُوءِ اَثَرى، وَ لا نِسْيانٍ لِما سَبَقَ مِنْ ذَميمِ فِعْلى، لكِنْ لِتَسْمَعَ سَمآؤُكَ وَ مَنْ فيها، وَ اَرْضُكَ وَ مَنْ عَلَيْها ما اَظهَرت لَکَ مٍنَ الندَمٍ , وَ لَجَات اٍلَيکَ فيهٍ مٍنَ التوبه , فَلَعَل بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنى لِسُوءِ مَوْقِفى، اَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَىَّ - لِسُوءِ حالى، فَيَنالَنى مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِىَ اَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعآئى، اَوْشَفاعَةٍ اَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفاعَتى، تَكُونُ بِها نَجاتى مِنْ غَضَبِكَ، وَ فَوْزَتى بِرِضاكَ. اَللَّهُمَّ اِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً اِلَيْكَ فَاَنَا اَنْدَمُ النّادِمينَ، وَ اِنْ يَكُنِ التَّرْكُ لِمَعْصِيَتِكَ اِنابَةً فَاَنَا اَوَّلُ الْمُنيبينَ، وَ اِنْ يَكُنِ‏الْاِسْتِغْفارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَاِنّى لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرينَ. اَللَّهُمَّ فَكَما اَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ، وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعآءِ وَ وَعَدْتَ الْاِجابَةَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاقْبَلْ‏تَوْبَتى، وَلاتَرْجِعْنى‏مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ عَلَى الْمُذْنِبينَ، وَ الرَّحيمُ لِلْخاطِئينَ الْمُنيبينَ.اَللَّهُمَّ صَلِ‏عَلَى مُحَمَّدٍ وَالِهِ كَما هَدَيْتَنا بِهِ، وَ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ كَمَا اسْتَنْقَذْتَنا بِهِ، وَ صَلِ‏عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ صَلوةً تَشْفَعُ لَنا يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ يَوْمَ الْفاقَةِ اِلَيْكَ، اِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ، وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسيرٌ .

           به نام خداوند بخشنده مهربان

بارخدايا، اى كسى  كه توصيف واصفان وصفت نتوان كرد، و اى كسى ‏كه اميد اميدواران از تو فراتر نرود، و اى كسى ‏كه پاداش نيكوكاران نزد تو ضايع نگردد، و اى آن كه ترس عبادت كنندگان به تو منتهى شود، و اى آن كه نهايت بيم پرهيزكارانى، اين جايگاه كسى است كه بازيچه دست گناهان است، و مهارهاى خطاها او را به پيش رانده، و شيطان بر او چيره گشته، از اين جهت در اجراى امر تو كوتاهى  ورزيده، و از سر نادانى و غرور به آنچه از آن نهى نمودى آلوده شده، مانند كسى كه به قدرت تو  بر خود نا آگاه است، يا فضل و احسانت را درباره خويش منكر است، تا چون ديده هدايتش گشوده، و ابرهاى كورى از برابرش برطرف شده، ستم هايى كه بر خود نموده شماره نموده، و در امورى كه با خداى خود مخالفت ورزيده انديشه كرده، آنگاه بزرگى عصيانش را مشاهده كرده، و به عظمت مخالفتش بصيرت پيدا نموده، پس با دلى اميدوار، و رويى شرمسار به سوى تو رو آورده، و از روى اطمينان به تو با شوق و رغبت متوجه تو شده، و از باب يقين با بار طمع‏ آهنگ تو نموده، و از روى اخلاص با توشه ترس قصد تو كرده، در حالى كه جز تو به احدى طمع نداشته، و از هيچ چيز غير تو نترسيده، پس در حضورت با حال زارى ايستاده، و ديده‏اش را از روى خشوع به زمين دوخته، و در برابر عزت تو باذلت و خوارى سر به‏زير افكنده، واز سر فروتنى رازى راكه تو بهتر ازاوبدان آگاهى برايت آشكار ساخته، و از سر خشوع معاصى خود را كه حضرتت به تعداد آنها آگاهترى برشمرده، و از مهلكه‏اى بزرگ كه بر علمت گذشته، و از كار زشتى كه به قضاى تو مايه رسوائيش شده به تو پناه آورده: گناهانى كه لذّت‏هايش سپرى شده و رفته، ولى پيامدهاى زيان بخشش بجاى مانده و گريبانگير شده، الهى اگر اين بنده را عقوبت كنى منكر عدلت نشود، و اگر از وى بگذرى و بر او رحمت آورى عفوت را عظيم نشمارد، زيرا كه تو خداى كريمى هستى، كه عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نمى‏نمايد. بار خدايا اينك منم كه در پيشگاهت مطيع و سر به فرمان آمده‏ام در اينكه خود به ما گفتى كه تو را بخوانيم، و از تو وفاى به وعده‏اى را كه در مورد اجابت داده‏اى خواستارم، زيرا كه فرموده‏اى: «مرا بخوانيد تا خواسته شما را اجابت كنم». بار خدايا پس بر محمّد و آلش درود فرست, و با آمرزش خود با ممن برخورد كن چنانكه من با اعتراف به گناه با تو برخورد كردم، و مرا از لغزشگاههاى معاصى برگير چنانكه من در برابر تو پستى گزيدم، و بر من پرده پوشى كن چنانكه در انتقام از من درنگ فرمودى. بار الهي نيّتم را در طاعتت استوار كن، و بينشم را در عبادتت محكم فرما، و مرا به اعمالى موفق كن كه به سبب آن چرك گناهان را از من بشويى، و هنگام خروج از دنيا مرا بر آئين خود و پيامبرت (عليه‏السلام) بميران. بار الها در اين موقعيتى كه در آنم از گناهان بزرگ و كوچكم، و از گناهان پوشيده و آشكارم، و از لغزشهاى گذشته و تازه‏ام به سويت بازمى‏گردم، مانند بازگشت توبه كننده‏اى كه خيال گناه در درونش نگذرد، و فكر برگشتن به گناه را به خاطرش راه ندهد، و تو خود اى پروردگار من در كتاب محكمت فرمودى كه توبه را از بندگانت مى‏پذيرى، و و از سيّئات درمى‏گذرى، و توبه‏كنندگان را دوست دارى، پس براساس وعده خود توبه‏ام را بپذير، و همان‏طور كه ضمانت نموده‏اى از گناهانم بگذر، و چنانكه شرط فرموده‏اى محبتت را بر من لازم فرما، و من هم در مقابل اين همه عنايت تعهد مى‏كنم كه به آنچه پسند تو نيست برنگردم، و ضمانت مى‏نمايم كه به كارى كه مورد نكوهش توست بازنگردم، و پيمان مى‏بندم كه از تمام گناهان دورى كنم. الهى تو به آنچه از من سرزده آگاه‏ترى، پس آنچه را از من خبردارى بيامرز، و مرا با قدرت خود به سوى آنچه دوست دارى متوجه ساز. خداوندا، بر ذمّه من و بالهايى است كه به ياد دارم، و وبالهايى است كه فراموشم شده،و همه آنها در برابر ديده توست كه به خواب نمى‏رود، و نزد علم توست كه در آن فراموشى راه ندارد، پس در مقابل آن و بالها به صاحبانش عوض بده، و وزر آن را از من بريز، و سنگينى آن را از دوش جان من‏بردار، و مرا از دستيازى به نظير آن بازدار. الهى مرا قدرت وفاى به توبه خود جز با حفظ تو نيست، و توان خوددارى از گناهان ندارم جز به قوّت تو، پس مرا با نيروى كافى تقويت كن، و خود عهده‏دار نيروى بازدارنده از گناهم باش. الهى هر بنده‏اى كه به سويت باز گردد و حضرتت به علم غيبى كه دارى مى‏دانى كه او توبه‏شكن و بازگردنده به گناه و خطاى خويش است، پس من به تو پناه مى‏برم از آنكه چنين باشم، اينك اين توبه مرا چنان توبه‏اى قرار ده كه بعد از آن محتاج توبه‏اى ديگر نباشم، توبه‏اى كه سبب محو گناهان گذشته، و ايمنى از گناه در بقيّه ايّام عمر باشد. خداوندا از نادانى خود از حضرتت عذر مى‏خواهم، و بخشش از كردار بدم را از تو خواهانم، پس از باب احسان مرا در پناه رحمت خويش درآور، و از راه تفضل لباس عافيت بر من بپوشان. الهى، و از هر چه مخالف خواست تو بوده، يا از گردونه محبت تو بيرون مى‏برد، از خاطراتى كه در قلبم گذشته، و نگاههاى چشمم، و گفتارهاى زبانم، چنان توبه‏اى مى‏كنم كه هر يك از اعضايم به سهم خود از عقوبتت سالم ماند، و از انتقام و قهرى كه متجاوزگران از آن مى ‏هراسند ايمن گردد. الهى بر تنهائيم در پيشگاهت، و تپيدن قلبم از ترست، و لرزه اعضايم از هيبتت رحم كن، زيرا گناهانم - اى پروردگار من - مرا در عرصه رسوايى و خوارى در پيشگاهت نشانده، پس اگر حرف نزنم كسى از جانب من سخن نمى ‏گويد، و اگر از خود شفاعت كنم چنان نيستم كه شفاعتم پذيرفته گردد. بار خدايا بر محمّد و آلش درود فرست، و كرمت را درباره خطاهايم شفيع من فرما، و زشتى ‏هايم را با عفوت از من ببخش، و جزايم را از عقوبت خود مساز، و دامان احسانت را بر من بگستر، و مرا در پرده عفوت بپوشان، و با من رفتار شخص پر قدرتى كن كه بنده‏ اى ذليل با زارى به درگاهش رفته و او بر وى ترحم نموده، يا ثروتمندى كه فقيرى سر راهش نشسته و او از وى دستگيرى نموده. بارالها مرا از تو پناه‏دهنده‏اى نيست پس بايد عزت تو پناهم دهد، و براى من شفيعى به سوى تو نيست پس بايد فضل تو شفيعم شود، و گناهانم مرا در عرصه ترس بُرده پس بايد عفو تو مرا ايمن سازد، زيرا آنچه بر زبان آوردم از باب جهل به كردار زشتم، و در اثر فراموشى كارهاى بد گذشته‏ام نيست، بلكه براى آن است كه آسمان تو و هر كه در آن است، و زمين تو و هر كه بر روى آن است كردم، ندامتي را که براي تو آشکار کردم, و توبه‏اى را كه به‏سبب آن به تو پناه بردم بشنوند، تا مگر يكى از اينان در سايه رحمتت بر پريشان‏حاليم رحم كند، يا براى آشفتگيم بر من رقّت آورد، پس از جانب خود دعايى به حال من كند كه از دعاى خود من نزد تو به اجابت نزديكتر باشد، يا شفاعتى نصيبم گردد كه از شفاعت خودم نزد تو استوارتر جلوه كند، و رهاييم از خشم تو، و دستيابيم به خشنوديت در آن باشد. الهى اگر پشيمانى در پيشگاه حضرتت توبه است پس من از همه پشيمان‏ترم، و اگر ترك گناه بازگشت محسوب مى‏شود پس اولين بازگشت كننده منم، و اگر استغفار سبب ريختن گناهان است پس من در برابرت پس اولين بازگشت كننده منم، و اگر استغفار سبب ريختن گناهان است پس من در برابرت از استغفار كنندگانم، بارالهي همان‏گونه كه به توبه و بازگشت فرمان دادى و پذيرش آن را ضمانت فرمودى، و بر دعا ترغيب نمودى و نسبت به آن وعده اجابت دادى، پس بر محمّد و آلش درود فرست، و توبه‏ام را قبول كن، و از رحمتت نوميد و مأيوسم باز مگردان، زيرا كه حضرتت پذيرنده توبه گناهكاران، و بخشنده خطاپيشگانى هستى كه از صميم دل به تو بازمى‏گردند. بار الها بر محمّد و آلش درود فرست همچنان كه به وسيله او ما را هدايت فرمودى، و بر محمّد و آلش درود فرست همچنان كه به سبب او ما را رهايى كرامت كردى، و بر محمّد و آلش درود فرست چنان درودى كه در قيامت و در روز نياز به تو از ما شفاعت كند، كه تو بر هر چيز توانايى، و آن بر تو سهل و آسان است.